Spectaculaire beelden van vogels in vlucht. Ook jij kunt ze maken! Gewoon in je eigen tuin. En wist je dat het makkelijker is dan je denkt? Vandaag delen we een eenvoudig, maar doeltreffende beeldrecept met je, zodat je binnen no-time de mooiste vogels in vlucht vastlegt. Gewoon thuis.
Benodigdheden
Veel heb je niet nodig. Het belangrijkste ingrediënt is een plek in je tuin waar de vogels af- en aanvliegen. Dat kan een opgehangen voederplatform zijn, een zaadsilo of zoals wij gebruikten; een voederhuisje aan het tuinhuis. Ons voederhuisje huisvest een potje met speciaal op vogels afgestemd voedsel. Op sommige momenten van de dag vliegen er om beurten tientallen spreeuwen, mussen en koolmezen op af. Het is er soms een drukte van jewelste.
Handmatig scherpstellen
Nu we een vaste voederplek hebben waar de vogels af- en aanvliegen, kunnen we onze compositie maken. Hierbij gebruik je een statief. Hoewel vogels prima vanuit de hand kunnen fotograferen, is juist nu een statief aan te bevelen. Het vergemakkelijkt namelijk één belangrijk ding: scherpstellen. En dat scherpstellen doen we in dit geval handmatig. Dat lijkt misschien wat vreemd, omdat we te maken hebben met snelbewegende onderwerpen die in no-time de voederplaats plunderen. Maar juist omdat we te maken hebben met een vaste voederplaats, is handmatig scherpstellen de juiste manier. De vogels komen namelijk iedere keer op exacte plek: op de voederplaats! Dus als we zorgen dat onze scherpstelling op de voederplaats ligt, dan wordt iedere vogel scherp die de voederplaats bereikt.
Maar nu komt het: zet je camera op statief, stel dus handmatig scherp op de voederplaats, maar draai daarna je camera bij, zodat de voederplaats niet meer in zicht is. Zoom daarbij niet meer in of uit en laat je scherpstelring met rust. Laat ook je camera op dezelfde plek staan. Maak de compositie dusdanig dat de voederplaats niet meer zichtbaar is, maar dat je composite wel de aanvliegroute van de vogels omhelst. Zo zal iedere aanvliegende vogel vanzelf de scherpte invliegen.
In ons voorbeeld van hierboven in onze tuin zouden we als volgt te werk gaan.
- Camera op statief
- Scherpstellen op het vogelhuis
- Herkaderen zodat het vogelhuisje niet meer zichtbaar is
Omdat we tijden het herkaderen, oftewel het aanpassen van de compositie, niet meer onze camera in afstand verplaatsen ten opzichte van het onderwerp en ook onze scherpstelring met rust laten, is de aanvliegroute nu scherp. Iedere vogel die aanvliegt en aanstalten maakt om te landen op de voederplaats komt scherp in beeld.
In bovenstaande foto’s zie je dat we eerst handmatig hebben scherpgesteld op het vogelhuisje en dat we daarna de camera dusdanig hebben bijgedraaid, dat het vogelhuisje niet meer in beeld is. Alleen de aanvliegroute is nu in beeld. Hadden we de takjes links ook niet willen zien, hadden we nog een stukje verder moeten bijdraaien. Let op: bijdraaien doe je dus alleen door je statief te verdraaien. Niet je statief oppakken en elders neerzetten! De heg en de takjes zijn onscherp. Dat mag als logisch gezien worden, want daar hebben we ook niet op scherpgesteld, dus die vallen in de onscherpte van ons scherptediepte-verloop. Het enige dat nu scherp is, is de aanvliegroute van de vogels. Dus als vogels nu aanvliegen en we drukken op het juiste moment af, dan zal de foto haarscherp zijn. De vogel vliegt immers door het scherpte gedeelte.
Diafragma en sluitertijd
Twee belangrijke instellingen voor een succesvolle vogel in vlucht met uitgeslagen vleugels zijn het diafragma en sluitertijd. Zet het f-getal niet te laag. Door een iets grotere scherptediepte-bereik aan te houden mag de aanvliegende vogel ook iets meer afwijken van zijn route. Bij een hoger f-getal is de bandbreedte groter. De kans is daarmee dus groter dat de vogel ook daadwerkelijk in je scherpstelbereik terecht komt. Een mooi uitgangspunt is f/7.1 op een MFT- of APS-C camera en f/11 op een fullframe. Heb je meer ervaring, dan kun je wat meer variëren en proberen met een lager f-getal te werken, zodat de achtergrond van de foto wat rustiger wordt.
De sluitertijd moet snel. 1/1000e is de minimale snelheid over het algemeen. Hiermee zal je vogel scherp zijn en de vleugels dynamisch. Wil je het zekere voor het onzeker, ga dan nog iets sneller zitten: 1/1600e of 1/2000e seconde. Als je diafragma-getal wat hoog is en je sluitertijd snel, dan ontkom je er niet aan je ISO flink op te schroeven. ISO 1600, 3200 of zelfs 6400 bij grijs weer is geen uitzondering. Alles ingesteld? Nu maar wachten op de vogels en afdrukken op het juiste moment. De burstmodus in je camera zal een geweldig extra hulpmiddel zijn!
